Barania Góra jest drugim co do wysokości szczytem leżącym w Beskidzie Śląskim i mimo, że mierzy jedynie 1220 m. n. p. m. to z jej wierzchołka można zobaczyć m.in. pasmo Beskidu Śląskiego, Beskidu Małego czy Beskidu Żywieckiego. Przy dobrej pogodzie z dużym prawdopodobieństwem widoczne będą również Tatry czy położona po słowackiej stronie Mała Fatra. Na szczyt Baraniej Góry prowadzą liczne szlaki, nie tylko z Wisły, ale również ze Szczyrku czy z Węgierskiej Górki. Jednym z atrakcyjniejszych szlaków pod względem walorów przyrodniczych jest szlak poprowadzony wzdłuż źródeł Wisły, którego początek i koniec znajduje się w Wiśle Czarne.
Region: Beskid Śląski
Czas: 5:15 h
Dystans: 16,50 km
Suma podejść: 673 m
Suma zejść: 664 m
Początek szlaku:
Wisła Czarne
Koniec szlaku:
Wisła Czarne
Wzdłuż Czarnej Wisełki
Wisła Czarne jest jednym ze wschodnich osiedli Wisły, przy którym zlokalizowany jest zbiornik wodny Jezioro Czerniańskie z zaporą ziemną. Również w tym miejscu rozpoczyna swój bieg szlak czarny 
prowadzący na szczyt Baraniej Góry. Najłatwiejszym sposobem dotarcia do początku szlaku czarnego jest podróż własnym środkiem transportu. Wówczas samochód proponuję zostawić na bezpłatnym parkingu 
znajdującym się nieopodal budynku Leśnictwa. Ze względu na popularność opisywanego szlaku sugeruję wycieczkę rozpocząć we wczesnych godzinach porannych, jeśli ma się zamiar wykorzystać jedno z kilkunastu miejsc postojowych. Od pierwszych metrów szlak czarny na Barania Górę poprowadzony jest asfaltową drogą wzdłuż potoku Czarna Wisełka.
Współrzędne parkingu: 49.60623, 18.92734
W połowie drogi do Baraniej Góry szlak czarny zmieni się na szlak czerwony 
. Większość opisanej trasy biegnie wśród lasu, aczkolwiek szeroka droga i wysoko wypiętrzona roślinność daje ogromne poczucie przestrzeni. W porównaniu z innymi leśnymi szlakami w Beskidach, ten ma charakter bardziej zbliżony do tych Tatrzańskich. Odcinek asfaltowy biegnie przez ponad 5 kilometrów i powinien zająć według mapy nie więcej niż 1 godzinę i 45 minut. Aczkolwiek przy dobrej pogodzie do tego czasu należy doliczyć dobre kilka minut na podziwianie otoczenia. Poniżej kilka kadrów ze szlaku czarnego .
Do tego momentu trasa poprowadzona jest po płaskim terenie. W pewnej chwili szlak czerwony odbija na lewo prowadząc po wzniesieniu, równocześnie zmieniając podłoże na kamieniste. Zanim jednak szlak czerwony doprowadzi aż do Baraniej Góry na jego drodze stanie Schronisko PTTK na Przysłopie.
Schronisko PTTK na Przysłopie
Pierwszy obiekt noclegowy powstał na Przysłopie w drewnianym domku myśliwskim zbudowanym w 1898 r.. Po jego zniszczeniu podczas I wojny światowej na jego miejsce wybudowano w latach 70 ostatniego wieku trzypiętrowy obiekt. Na dzień dzisiejszy Schronisko PTTK na Przysłopie oferuje 60 miejsc noclegowych. Większość pokoi wyposażona jest w łazienki i balkony. Na miejscu znajduje się również duża jadalnia z tarasem, bufet turystyczny, dyżurka GOPR oraz świetlica. Osobiście Schronisko PTTK na Przysłopie niestety nie wywarło na mnie pozytywnego wrażenia. Swoim wyglądem bardziej przypomina ośrodek wypoczynkowy niż typowe schronisko górskie.
Z kolei obok Schronisko PTTK na Przysłopie zlokalizowany jest Baraniogórski Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Przysłopie, które zdecydowanie lepiej wkomponowuje się w górski klimat. Ośrodek czynny jest w sezonie turystycznym od maja do października we wszystkie soboty i niedziele.
Tuż za Schroniskiem PTTK na Przysłopie biegnie dalej szlak niebieski 
, który od tego momentu aż po Baranią Górę łączy się ze szlakiem czerwonym i szlakiem zielonym 
. Trasa przez kolejną godzinę początkowo biegnie wydrążonym korytem składającym się z dość niestabilnych kamieni, dlatego alternatywą może być przejście tego odcinka drogi ścieżką znajdującą się po prawej stronie oznaczonego szlaku turystycznego. Aczkolwiek w pewnym momencie teren, po którym wytyczony jest szlak stanie się całkowicie płaski odsłaniając przy tym rozległą panoramę na okoliczne pasma górskie.
Wieża widokowa na Baraniej Górze
Barania Góra jest drugim co do wysokości szczytem leżącym w Beskidzie Śląskim i mierzy 1220 m. n. p. m... Wierzchołek Baraniej Góry znajduje się na bardzo rozległym, zalesionym terenie. Na zboczach Baraniej Góry swój początek mają źródła Wisły – Biała i Czarna Wisełka. Na samym szczycie Baraniej Góry ustawiona jest bezpłatna wieża widokowa. Rozpościera się z niej widok od zachodu na m.in Skrzyczne z charakterystyczną wieżą przekaźnikową, przez malowniczo położoną Kotlinę Żywiecką okalającą Jezioro Żywieckie, po rozległe masywy górskie Beskidu Żywieckiego z imponującą Babią Górą. W tle można zobaczyć również Tatry oraz leżące już po słowackiej stronie pasmo Małej Fatry.
Barania Góra mimo swojego niefortunnego położenia na płaskim terenie zyskuje dzięki platformie widokowej. Można z niej podziwiać okoliczne pasma górskie i wręcz szukać inspiracji do kolejnych wędrówką. To właśnie ze szczytu Baraniej Góry po raz pierwszy spojrzałam w stronę Małej Fatry, a dokładnie w stronę niewiarygodnie postrzępionego szczytu Velky Rozsutec. Kilka sezonów później zdobyłam ten szczyt, a o szczegółach tej wyprawy można poczytać we wpisie: Velky Rozsutec przez Janosikowe Diery 
Na Baranią Górę prowadzi również szlak z Przełęczy Salmopolskiej, znajdującej się na granicy miasta Szczyrk. Wówczas trasa na Baranią Górę przechodzi przez malowniczy punkt widokowy o nazwie Malinowska Skała. Szczegóły trasy można znaleźć we wpisie: Barania Góra przez Malinowską Skałę
Wzdłuż Białej Wisełki
Wybierając na zejście z Baraniej Góry szlak niebieski zatacza się pętlę, jednocześnie mając okazję wędrować tym razem wzdłuż potoku Białej Wisełki. Przez pierwszą godzinę szlak poprowadzony jest przez las po dość spadzistych kamieniach. Co więcej niekiedy przekracza koryto Białej Wisełki, dlatego ważne jest, aby wybrane na ten dzień obuwie było nieprzemakalne. Ponadto szlak niebieski często zmienia swój kierunek. Dlatego schodząc ze szczytu Baraniej Góry należy uważnie śledzić oznaczenia szlaku turystycznego. Na końcowym etapie tego odcinka znajduje się Wodospad Kaskady Rodła, pod którym ścieżka przechodzi z typowo górskiej na drogę asfaltową, aby po około godzinie lekkiego marszu doprowadzić do parkingu zlokalizowanego u wylotu szlaku niebieskiego .
Powrót do szlaku czarnego
Z kolei z parkingu, znajdującego się u wylotu szlaku niebieskiego należy kierować się na parking zlokalizowany przy szlaku czarnym . Czas przejście nie powinien zająć więcej niż 30 minut. Od chwili opuszczenia szlaku niebieskiego proponuję trzymać się ulicy czarne. Prowadzi ona wzdłuż wschodniego brzegu Jeziora Czerniańskiego. Droga otwarta jest dla ruchu drogowego, aczkolwiek po lewej jej stronie wytyczone jest dość szerokie pobocze, chroniące przed nadjeżdżającymi pojazdami.
Opisywany wariant trasy na Baranią Górę jest jednym z wielu, jakie można zaplanować mając na celu zdobycie wspomnianego szczytu. Przedstawiona opcja będzie doskonała w cieplejsze dni, gdyż na przeważającym obszarze ścieżka poprowadzona jest w otoczeniu drzew. Co więcej obecność płynących potoków, zawsze będzie obniżać panującą temperaturę powietrza o kilka stopni. Ze własnego punktu widzenia polecam trasę również na jesień, wówczas liście na drzewach przybierają rozmaite kolory, a szum płynącego potoku daje niesamowite orzeźwienie.
Zestawienie najważniejszych informacji w wersji pdf: Barania Góra przez Czarną i Białą Wisełkę 
Do zobaczenie na
Górskiej Ścieżce
Będzie mi miło, jeśli staniesz się moim wirtualnym towarzyszem w kolejnych wyprawach.
Śledź mnie na FACEBOOK: