Na Szpiglasowy Wierch prowadzi znakowany szlak z Doliny Pięciu Stawów Polskich albo znad Morskiego Oka. Początek szlaku, bez względu na wybrany wariant trasy, znajduje się w Palenicy Białczańskiej i kończy się w tym samym miejscu. Sam szczyt Szpiglasowego Wierchu położony jest na wysokości 2172 m n.p.m. i oferuje jedną z najpiękniejszych tatrzańskich panoram.
Region: Tatry Wysokie
Czas: 9:37 h
Dystans: 24,9 km
Suma podejść: 1480 m
Suma zejść: 1471 m
Początek szlaku:
Palenica Białczńska
Koniec szlaku:
Palenica Białczańska
Parking na Palenicy Białczańskiej
Istnieją dwa warianty wejścia na Szpiglasowy Wierch. Pierwszy z nich prowadzi z Doliny Pięciu Stawów Polskich, drugi zaś znad Morskiego Oka. Obie trasy wyznaczone są tym samym szlakiem – różnią się jedynie kierunkiem przejścia.
Do Palenicy Białczańskiej można dostać się w dwojaki sposób – albo komunikacją zbiorową albo przy wykorzystaniu własnego środka transportu. Szczegółowe informacje na temat dostępnej komunikacji miejskiej w rejonie Palenicy Białczańskiej można znaleźć we wpisie Morskie Oko z Palenicy Białczańskiej .
Z kolei najbliżej położony parking samochodowy znajduje się przy samym wejściu na szlak. Parking zarządzany jest przez Tatrzański Park Narodowy i objęty jest obowiązkową rezerwacją miejsc. Bilet można kupić za pośrednictwem strony Tatrzańskiego Parku Narodowego i ważny jest wyłącznie na dany dzień. O konkretnym miejscu parkingowym decyduje kolejność przyjazdu. Najpierw zapełniany jest parking na Palenicy Białczańskiej, następnie wzdłuż szerokiego pobocza prowadzącego na Łysą Polaną, a na końcu na samej Łysej Polanie. Koszt parkingu zależy od sezonu i może osiągnąć kwotę nawet 75-100 zł.
Współrzędne parkingów: 49.26307, 20.11646, 49.25579, 20.1031
Parking na Łysej Polanie (po stronie słowackiej)
Alternatywą dla parkingu przy Palenicy Białczańskiej jest skorzystanie z parkingu położonego na Łysej Polanie, ale po stronie słowackiej. Parking składa się z dwóch placów, na których możliwe jest ulokowanie kilkudziesięciu samochodów. Koszt parkingu jest o wiele niższy niż po stronie polskiej i wynosi kilka euro. Aktualną cenę można sprawdzić korzystając z opinii na temat parkingu, pozostawionych przez użytkowników Google Maps – Parking Lysa Polana . Parking nie jest objęty rezerwacją miejsc. Aczkolwiek przy sprzyjającej aurze może szybko się zapełniać. Dobrym rozwiązaniem jest również dojazd do parkingu Lysa Polana od strony słowackiej. Wówczas kierując się z takich miejscowości jak Białka Tatrzańska czy Bukowina Tatrzańska, należy przekroczyć granicę na wysokości Jurgowa, z którego do celu pozostaje zaledwie 10 minut podróży. W ten sposób omija się zazwyczaj zakorkowany fragment trasy z Zakopanego w stronę Palenicy Białczańskiej.
Parking Lysa Polana znajduje się przy samym przejściu granicznym i oddalony jest o 1,5 kilometra do wejścia na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Dojazd od strony Jurgowa do Parkingu Lysa Polana
Palenica Białczańska i Droga Oswalda Balzera
Palenica Białczańska stanowi położoną na wysokości 980 m.n.p.m. polanę, przy której znajduje się granica Tatrzańskiego Parku Narodowego. Wejście na jego teren jest płatne, a opłatę należy uiszczyć w kasie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Aktualny wykaz opłat dostępny jest na stronie TPN – cennik . Po przekroczeniu punktu wejściowego TPN należy kierować się szlakiem czerwonym , który wyznaczony został wzdłuż asfaltowej drogi.
Po przejściu fragmentu trasy o długości 2,8 kilometra szlak doprowadza do Wodogrzmotów Mickiewicza. Są to wodospady, które nazwane zostały Wodogrzmotami z racji huku, jaki powoduje spadająca nimi woda, zwłaszcza po dużych opadach.
Z kolei tuż za nimi znajduje się rozwidlenie szlaków. Asfaltowa droga znakowana kolorem czerwonym kieruje do Morskiego Oka, z kolei szlak zielony prowadzi Doliną Roztoki do Doliny Pięciu Stawów Polskich. W tym miejscu proponuję kierować się zgodnie z oznaczeniami szlaku zielonego i ze względu na występujące łańcuchy przed szczytem Szpiglasowego Wierchu, wybrać wejście od strony Pięciu Stawów Polskich. Stosunkowo łatwiej pokonać wskazany fragment trasy wchodząc przy wykorzystaniu łańcuchów, niż zdecydować się na zejście przy ich użyciu.
Szlakiem zielonym przez Dolinę Roztoki
Szlak zielony bierze początek tuż za Wodogrzmotami Mickiewicza i w pierwszej fazie zdecydowanie pnie się ku górze. Po pokonaniu około kilometra ulega stopniowemu wypłaszczeniu i po raz pierwszy odsłania panoramy okalające Dolinę Roztoki. Trasa na przemian wchodzi w las, aby po chwili wyjść na otwarty teren i w całości prowadzi podłożem wyłożonym kamieniami.
Idąc dalej, wzdłuż szlaku zielonego , dociera się do skrzyżowania dróg. Widoczny na lewo szlak czarny kieruje wprost do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Z kolei znakowana trasa kolorem zielonym dalej przecina Dolinę Roztoki, doprowadzając do największego wodospadu w Tatrach noszącego nazwę Wielkiej Siklawy, która stanowić będzie kolejny punkt wędrówki. Długość trasy od miejsca wejścia na szlak zielony do Wielkiej Siklawy wynosi około 4,6 kilometra. Z kolei szacowany czas przejścia tego odcinka nie powinien zająć więcej niż 2 h.
Wielka Siklawa w Dolinie Roztoki
Wielka Siklawa znajduje się w górnym piętrze Doliny Roztoki i osiąga wysokość około 70 metrów zyskując miano największego tatrzańskiego wodospadu, lecz nie najwyższego. Najwyższym wodospadem w całym Tatrach jest Ciężka Siklawa, znajdująca się w Dolinie Białej Wody na Słowacji. Wielka Siklawa wypływa z Wielkiego Stawu Polskiego i ma charakter kaskadowy. Z Wielkiej Siklawy należy dalej kierować się oznaczeniami szlaku zielonego , który finalnie znajdzie swój koniec przy Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Ten fragment trasy charakteryzuje się zdecydowanie większym przewyższeniem, aczkolwiek podejście nie jest długie.
Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich
Idąc od strony Wielkiej Siklawy dochodzi się do rozwidlenia szlaków, znajdującego się przy brzegu Wielkiego Stawu Polskiego. W tym miejscu szlak zielony kończy swój bieg, ustępując oznaczeniom szlaku niebieskiego .
Szlak niebieski na lewo kieruje w stronę Schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, z kolei na prawo prowadzi wzdłuż pozostałych stawów, finalnie doprowadzając do znakowanego kolorem żółtym szlaku na Szpiglasowy Wierch. Aczkolwiek, w tym miejscu proponuję najpierw skręcić w lewo i w 15 minut podejść prostą ścieżką do Schroniska PTTK W Dolinie Pięciu Stawów Polskich.
Schroniska PTTK W Dolinie Pięciu Stawów Polskich zostało wbudowane w latach 1947 – 1953 i jest najwyżej położonym schroniskiem w polskich Tatrach. Dysponuje prawie 70 miejsc noclegowych i oprócz bogatej oferty gastronomicznej, dysponuje kuchnią, którą oddaje do dyspozycji turystom. Przy Schronisku PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich działa szkółka górska oraz placówka TOPR-u. Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich bez wątpienia uznane jest za jedno z najpiękniejszych w Tatrach. Z kolei sama Dolina Pięciu Stawów Polskich stanowi jeden z najbardziej urokliwych zakątków Tatr, a swoją nazwę zyskała dzięki kompleksowi polodowcowych jezior znajdujących się na jej terenie.
Wokół Wielkiego Stawu Polskiego
Kierując się ze Schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich należy wrócić po swoich śladach 500 metrów do mijanego wcześniej rozwidlenia szlaków i przekroczyć drewniany mostek. Szlak niebieski , który towarzyszy na tym odcinku drogi, prowadzi najpierw wzdłuż brzegu Przedniego i Małego Stawu Polskiego, a następni obok Wielkiego Stawu Polskiego. Przejście tego fragmentu trasy nie jest trudne – ścieżka poprowadzona jest wśród kosodrzewiny, wznosząc się delikatnie ku górze. Po około 35 minutach od opuszczenia Schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich przy szlaku niebieskim pojawią się oznaczenia szlaku żółtego , kierującego wprost na Szpiglasową Przełęcz, będąca przedostatnim przystankiem przed szczytem.
Szlakiem żółtym na Szpiglasową Przełęcz
Początek szlaku żółtego charakteryzuje się dość równym terenem wyłożonym kamieniami. Dopiero po przejściu około kilometra trasy, szlak żółty zaczyna się łagodnie wznosić ku górze odsłaniając widok na Wielki Staw Polski. Równocześnie przed sobą doskonale widoczna jest ścieżka, która prowadzi na Szpiglasową Przełęcz. Dzięki temu, że trasa wiedzie zakosami dość szybko osiąga się wysokość, jednocześnie nie odczuwając większego zmęczenia.
Dopiero przed Szpiglasową Przełęczą szlak żółty wymaga większego zaangażowania, gdyż pod przełęczą zostały zamontowane łańcuchy dla lepszej koordynacji. Aczkolwiek odcinek ubezpieczony łańcuchami jest krótki i raczej nie powinien stanowić problemu dla osób, które miały jakąkolwiek styczność z tego typu sztucznymi ułatwieniami. Szpiglasowa Przełęcz wznosi się na poziomie 2110 m n.p.m i stanowi ostatni punkt przed właściwym szczytem Szpiglasowego Wierchu.
Szpiglasowy Wierch
Szpiglasowy Wierch znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich i mierzy 2172 m n.p.m.. Z jego wierzchołka znakomicie widoczna jest prawie cała grań Orlej Perci, pod którą doskonale prezentuje się Wielki Staw Polski. Z kolei, po przeciwnej stronie, odsłania się panorama na m.in. Rysy, a także Wysoką czy Mięguszowiecki Szczyt. Z Szpiglasowego Wierchu doskonale widać również szczyty położone po słowackiej stronie m. in Krywań i Bystrą, a także słowackie stawy m.in. Niżny Ciemnosmreczyński Staw (Nizne Temnosmrecinske pleso). Zejście z Szpiglasowego Wierchu rozpoczyna się od powrotu do Szpiglasowej Przełęczy, z której albo można wrócić spowrotem do Doliny Pięciu Stawów Polskich albo skierować się w stronę Morskiego Oka.
Ceprostradą do Morskiego Oka
W przypadku wejścia na Szpiglasowy Wierch szlakiem od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich proponuję tym razem zejść do Morskiego Oka. Trasa od Szpiglasowej Przełęczy do Morskiego Oka nazwana jest ceprostradą i znakowana jest kolorem żółtym. Nazwa ceprostrada pochodzi od słów ceper (turysta w Tatrach) i autostrada. Ceprostrada w całości składa się z podłoża wyłożonego kamieniami i prowadzi po otwartym terenie, dzięki czemu aż do Morskiego Oka dostarcza świetnych wrażeń krajobrazowych. Przedostatni punkt wędrówki znajduje się przy Schronisku PTTK Morskie Oko, z którego pozostaje jeszcze 8 kilometrów żmudnego zejścia asfaltową drogą wprost do Palenicy Białczańskiej. Zejście do Palenicy Białczańskiej wyznaczone jest wzdłuż szlaku czerwonego i powinno nastąpić w czasie nie dłuższym niż 2h.
Bez wątpienia szlak na Szpiglasowy Wierch jest szlakiem o charakterze długodystansowych i na jego przejście należy przeznaczyć cały dzień. Aczkolwiek panorama z jego szczytu jest w stanie wynagrodzić cały włożony wysiłek i już po zejściu kusi powrotem.
Zestawienie najważniejszych informacji w wersji pdf: Szpiglasowy Wierch z Doliny Pięciu Stawów Polskich
Do zobaczenia na
Górskiej Ścieżce
Będzie mi miło, jeśli staniesz się moim wirtualnym towarzyszem w kolejnych wyprawach.
Śledź mnie na FACEBOOK: