Wśród Słowackich Tatr Zachodnich można wymienić m.in. następujące szczyty: Brestowa, Salatyn, Mały Salatyn i Spalona. Odcinek trasy od Brestowej do Małego Salatyna wyglądem przypomina polskie, łagodne zbocza Tatr Zachodnich. Z kolei pozostały fragment trasy od Małego Salatyna do Spalonej prowadzi po mocno postrzępionej grani Skrzyniarek, przypominającej bardziej klimat Tatr Wysokich. Takiej różnorodności trudno szukać w innym zakątku Tatr. Początek wskazanej trasy znajduje się przy parkingu położonym w słowackiej miejscowości Zuberec, od którego dzieli od polskiej granicy jedynie niecała godzina drogi.
Region: Tatry Zachodnie
Czas: 5:58 h
Dystans: 12,2 km
Suma podejść: 909 m
Suma zejść: 1361 m
Początek szlaku:
Zuberec (Słowacja)
Koniec szlaku:
Zuberec (Słowacja)
Dojazd do Zuberec
Zuberec znajduje się u podnóża słowackich Tatr Zachodnich, w północnej części Słowacji, a dokładnie w kraju żylińskim. Dojazd do Zuberca nie powinien zająć więcej niż godzinę czasu, zakładając, że wyjazd odbywa się z zachodnich miejscowości Podhala (Witów, Chochołów, Kościelisko). Najlepiej jest przekroczyć granicę ze Słowacją na wysokości Chochołowa, a następnie kierować się krajową drogą do parkingu położonego nieopodal wyciągu należącego do Ośrodka narciarskiego Rohace Spalena.
Opłata za parking wynosi 5 Euro i jest pobierana w gotówce przez parkingowego. Sam parking to ogromny wybetonowany obszar, na którym bez problemu pomieści się co najmniej kilkadziesiąt samochodów (współrzędne parkingu: 49.23874, 19.71406).
Wyciąg krzesełkowy
Z parkingu należy kierować się w stronę wyciągu krzesełkowego. W sezonie kolejka linowa Ośrodka Narciarskiego Rohace Spalena otwarta jest codziennie. Z kolei poza sezonem – wyłącznie w weekendy. Aktualne godziny i dni otwarcia można sprawdzić na słowackiej stronie Rohace Spalena – Godziny otwarcia 
. Z kolei koszt przejazdu wynosi 7 euro w przypadku zakupu biletu normalnego w jedną stronę. Cennik dostępny jest w zakładce Rohace Spalena – Cennik .
Kolejka linowa Rohace Spalena w niecałe siedem minut pokonuje dystans 2000 metrów zatrzymując się przy Górnej stacji znajdującej się na poziomie 1500 m.n.p.m. Obok Górnej stacji usytuowane są drewniane ławki oraz niewielki punkt gastronomiczny.
Z Górnej stacji kolejki linowej należy podążać oznaczeniami szlaku zielonego 
, który w niecałą godzinę doprowadzi do Skrajnego Salatyna (1805 m n.p.m.). Ten fragment trasy charakteryzuje się dość mocnym podejściem po kamiennych stopniach. W miarę nabierania wysokości otwiera się panorama na pozostałe szczyty Salatynów, oraz grań Skrzyniarek. Co więcej przy szlaku zielonym zorganizowano punkt widokowy z tablicą z oznaczeniami poszczególnych szczytów. Z kolei końcowy fragment szlaku zielonego poprowadzony jest licznymi zakosami, dzięki czemu w miare szybko osiąga się szczyt Skrajnego Salatyna. Koniec szlaku zielonego to również zapowiedź bardziej komfortowego i przede wszystkim mniej wymagającego kondycyjnie etapu wędrówki.
Skrajny Salatyn i Brestowa
Osiągając szczyt Skrajnego Salatyna pozostaje jedynie 35 minut na szczyt Brestowej (1934 m n.p.m.). Brestowa również wchodzi w skład grupy Salatyńskiej, składającej się w rzeczywistości z sześciu tatrzańskich szczytów oraz trzech przełęczy.
Szczyty te i dzielące je przełęcze (w kolejności od zachodu na wschód) to:
- szczyt Zuberski Wierch – 1753 m n.p.m.,
- szczyt Brestowa Kopa – 1903 m n.p.m,
- szczyt Brestowa – 1934 m n.p.m, wraz z długim grzbietem Skrajnego Salatyna,
- przełęcz Skrajna Salatyńska Przełęcz – 1870 m n.p.m,
- szczyt Salatyński Wierch (Salatyn) – 2048 m n.p.m,
- przełęcz Pośrednia Salatyńska Przełęcz – 2012 m n.p.m,
- szczyt Mały Salatyn – 2046 m n.p.m, wraz z grzbietem Zadniego Salatyna,
- szczyt Salatyńska Kopa – 1925 m n.p.m,
- przełęcz Zadnia Salatyńska Przełęcz – 1885 m n.p.m.
Trasa na Brestową wyznaczona jest wzdłuż oznaczeń szlaku niebieskiego 
i prowadzi po szerokiej drodze i po dość płaskim terenie. Dopiero przed samym szczytem Brestowej teren staje się bardziej pochyły i wymaga chwilowego podejścia. Z kolei z wierzchołka Brestowej można podziwiać pozostałą grań Salatynów, za którymi znakomicie prezentują się ostre szczyty Rohaczy. Widoku dopełniają szczyty Tatr Zachodnich – z łatwością można dostrzec Wołowiec, a także Rakoń i Grzesia (opis trasy we wpisie: Wołowiec, Rakoń i Grześ ). Z kolei daleko na horyzoncie rysują się strzeliste zarysy Tatr Wysokich.
Salatyn i Mały Salatyn
Z Brestowej należy kierować się w stronę Salatyna. W tym miejscu szlak niebieski ustępuje oznaczeniom szlaku czerwonego 
. Od tego momentu szlak czerwony prowadzi po grani – najpierw przecinając szczyt Salatyna (2048 m n.p.m.), następnie obniżając się do Pośredniej Salatyńskiej Przełęczy (2012 m n.p.m.), aby ponownie piąć się ku Małemu Salatynowi (2046 m n.p.m.). Na Małym Salatynie znajduje się tabliczka z oznaczeniem szczytu. W tym miejscu zdecydowanie lepiej prezentuje się grań Rohaczy, z kolei na pierwszym planie wysuwa się grań Skrzyniarek, będąca kolejnym punktem wędrówki.
Skrzyniarki
Odcinek między Małym Salatynem a Spaloną (2083 m n.p.m.) jest najbardziej emocjonującym etapem wędrówki. Już od momentu zejścia zboczem Małego Salatyna można zaobserwować, że teren staje się o wiele bardziej kamienisty i zdecydowanie mocniej opada w dół. Z kolei przekraczając Zadnią Salatyńskią Przełęcz na ścieżce pojawiają się pierwsze skałki o stromych ścianach tzw. turniczki, które będą towarzyszyć aż do szczytu Spalonej. Co więcej na tym odcinku trasy, można spodziewać się wąskich przejść, widocznych przepaści, a także miejsc ubezpieczonych łańcuchami. W niektórych momentach wymagane jest wręcz użycie rąk, dlatego najlepiej zabezpieczyć je rękawiczkami.
Opisywany fragment trasy nazywany jest Skrzyniarkami i mimo, że liczy jedynie niecały kilometr to czas jego przejścia szacowany jest na około 40 minut. Poszarpana grań Skrzyniarek zdecydowanie wyróżnia się swoim wyglądem. Strzeliste skałki, ogromne głazy czy małe rumowiska całkowcie pozbawione są roślinności, co jeszcze lepiej kontrastuje z łagodnymi zboczami Salatynów. Ostatni punkt wędrówki osiągany jest na poziomie 2083 m n.p.m. przy wierzchołku Spalonej Kopy.
Spalona Kopa i Spalona Dolina
Spalona Kopa położona przy szlaku czerwonym , a jej wierzchołek stanowi rozległy masyw górski o charakterze trawiasto – kamienistym. Ze Spalonej Kopy z łatwością można dostrzec szczyt Pacholi (2166 m n.p.m.). Z kolei tuż obok niej, patrząc na wschód, widoczna jest cała grań Rohaczy.
Ze Spalonej Kopy można dalej kierować się szlakiem czerwonym aż do Pacholi, a następnie wykorzystując ścieżkę poprowadzoną wzdłuż szlaku żółtego 
zejść do Doliny Spalonej. Istnieje jednak alternatywne zejście ze Spalonej Kopy i wyznaczone jest tuż za wspomnianych szczytem. Dokładny przebieg nie oznakowanego szlaku zaznaczyłam na mapce poniżej. W ten sposób można zdecydowanie skrócić drogę, aczkolwiek szlak jest mozolny i prowadzi wyłącznie po kamiennym, dość niepewnym gruzowisku. Ostatecznie doprowadza do szlaku żółtego , poprowadzonego przez Dolinę Spaloną. Samo otoczenie Doliny Spalonej jest surowe i nadzwyczajnie kamieniste.
Dolina Rohacka i Wodospad Rohacki
Kierując się oznaczeniami szlaku żółtego po około godzinie od wejścia do Doliny Spalonej dociera się do miejsca, w którym szlak żółty łączy się z szlakiem niebieskim , wchodząc jednocześnie w łagodniejsze krajobrazy Doliny Rohackiej. Od tego miejsca, w zaledwie 10 minut dociera się do Rohackich Wodospadów. Są to dwa wodospady, z których ładniejszy i większy o nazwie Wyżni Rohacki Wodospad znajduje się na wysokości 1340 m n.p.m. w głębokim korycie potoku w lesie. Dokładną lokalizację zaznaczyłam na mapce poniżej. W celu dotarcia do jego kaskady należy zejść z oznaczonego szlaku i przekroczyć drewniany mostek. Dokładną lokalizację Wyżniego Rohackiego Wodospadu zaznaczyłam na mapce poniżej.
Adamcula
Z Wyżniego Rohackiego Wodospadu należy wrócić na szlak żółty , który pośród gęstego lasu doprowadzi do szlaku czerwonego . Od tego momentu droga poprowadzona jest po asfaltowej nawierzchni w otoczeniu wysokich drzew. Dopiero w miejscu połączenia szlaku czerwonego ze szlakiem zielonym wchodzi chwilowo w las, aby finalnie wyjść bezpośrednio na parking. Naturalnie z parkingu pozostaje jeszcze powrót do kraju.
Słowackie Tatry Zachodnie potrafią zachwycić róznorodnością. To takie Tatry w pigułce. Przemierzając opisywaną trasę można podziwiać zarówno rozległe trawiaste masywy górskie (grupę Salatynów), ale i zmierzyć się z dość eksponowanym terenem (grań Skrzyniarek). Wszystko to w otoczeniu przepięknych dolin i wodospadów. Czy można chcieć więcej?
Zestawienie najważniejszych informacji w wersji pdf: Brestowa, Salatyn i Spalona
Do zobaczenia na
Górskiej Ścieżce
Będzie mi miło, jeśli staniesz się moim wirtualnym towarzyszem w kolejnych wyprawach.
Śledź mnie na FACEBOOK: