Morskie Oko jest jednym z najpopularniejszych celów tatrzańskich wycieczek. Jako największe i bez wątpienia najbardziej znane tatrzańskie jezioro, co roku przyciąga tłumy turystów. Trasa do Morskiego Oka wytyczona jest wzdłuż szerokiej, asfaltowej drogi, a szlak jest stosunkowo łatwy, nawet w warunkach zimowych. Co więcej, trasę można urozmaicić decydując się obejść Morskie Oko. Wówczas wędrówka wzdłuż brzegu tatrzańskiego jeziora pozwala nabrać nowej perspektywy i dostarcza o wiele więcej wrażeń krajobrazowych niż sam pobyt nad Morskim Okiem.
Region: Tatry Wysokie
Czas: 5:09 h
Dystans: 18,1 km
Suma podejść: 632 m
Suma zejść: 626 m
Początek szlaku:
Palenica Białczańska (Bukowina Tatrzańska)
Koniec szlaku:
Palenica Białczańska (Bukowina Tatrzańska)
Palenica Białczańska
Początek trasy na Morskie Oko ma miejsce na Palenicy Białczańskiej, znajdującej się w Tatrach Wysokich, a dokładnie w Dolinie Białki. Palenica Białczańska to położona na wysokości 980 m n.p.m. polana, a zarazem punkt końcowy dla ruchu samochodowego.
Najbardziej popularną formą transportu na Palenicę Białczańską jest skorzystanie z własnego samochodu osobowego. Wówczas przed planowanym przyjazdem należy wykupić miejsce parkingowe. Ceny i dostępność miejsc parkingowych na dany dzień można śledzić na stronie Tatrzańskiego Parku Narodowego 
. Co ważne, w przypadku zapełnienia się wszystkich miejsc parkingowych na Palenicy Białczańskiej, bilet uprawnia do zaparkowania na Łysej Polanie, a także na poboczu szerokiej drogi łączącej te dwa miejsca. Drugim sposobem dotarcia na Palenicę Białczańską jest skorzystanie z usług prywatnych przewoźników, którzy realizują kursy na odcinku: Zakopane – Palenica Białczańska oraz Palenica Białczańska – Zakopane .
Czerwonym szlakiem na Morskie Oko
Trasa na Morskie Oko przebiega wzdłuż oznaczeń szlaku czerwonego 
. Początkowo szlak czerwony prowadzi dnem Doliny Białki, aby za wodospadem o nazwie Wodogrzmoty Mickiewicza przejść w Dolinę Rybiego Potoku. Całość szlaku to około 8 kilometrów w jedną stronę. Aczkolwiek na trasie wyznaczonych jest kilka obejść drogi asfaltowej, które pozwalają w sposób nieznaczny skrócić czas przejścia do Morskiego Oka.
Polana Włosienica
Miejscem wartym opisania jest Polana Włosienica znajdująca się na dnie Doliny Rybiego Potoku, około 1,5 km poniżej Morskiego Oka. Z Polany Włosienica znakomicie prezentują się Mięguszowieckie Szczyty, a także pozostałe tatrzańskie wierzchołki.
W latach 1969-1972 na Polanie Włosienica urządzono parking oraz pętlę szosy, umożliwiając tym samym dojazd samochodem albo autobusem. Do lat 80 XX wieku parking był otwarty dla wszystkich turystów. Obecnie do Polany Włosienica dojeżdżają w sezonie letnim bryczki konne, zastąpione w porze zimowej saniami. Wysokość opłaty za przejazd jest każdorazowo ustalana z przewoźnikiem i różni się w zależności od sezonu. Aczkolwiek można się spodziewać, że koszt przejazdu w górę dla 1 osoby to wydatek rzędu 70-90 zł.
Morskie Oko
Trasa na Morskie Oko prowadzi po asfaltowej drodze. Jakkolwiek w warunkach zimowych zazwyczaj pokryta jest warstwą śniegu. Zdarza się jednak, że na skutek zmiennych warunków atmosferycznych, może być ona pokryta również lodem. Wówczas pomocne mogą się okazać raczki – szczególnie do odcinkach skrótowych.
Morskie Oko stanowi tatrzańskie jezioro polodowcowe, umiejscowione na poziomie 1395 m n.p.m. Jest jednym z nielicznych naturalnie zarybionych jezior w Tatrach (jedynym po stronie polskiej). Obok Morskiego Oka, a dokładnie nad północnym brzegiem jeziora, znajduje się Schronisko PTTK Morskie Oko.
Schronisko PTTK Morskie Oko
Schronisko PTTK Morskie Oko znajduje się na poziomie 1410 m n.p.m. i tak naprawdę składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to nowoczesny obiekt turystyczny, ale ze 100-letnią historią. Aktualnie obiekt dysponuje 36 miejscami noclegowymi (dominują pokoje trzyosobowe lub sześcioosobowe). W nowym budynku funkcjonuje również bufet, oferujący bogatą ofertę gastronomiczną, a także słodycze, podstawowe elementy wyposażenia turystycznego, literaturę i pamiątki. Z kolei drugi budynek Schroniska PTTK Morskie Oko (Wozownia), znajdujący się tuż przed pierwszym obiektem, dysponuje 43 miejscami noclegowymi w trzech wieloosobowych salach. Schronisko PTTK Morskie Oko, stanowi jedno z najczęściej odwiedzanych schronisk w Tatrach.
Szlakiem czerwonym wokół Morskiego Oka
Morskie Oko oferuję świetną panoramę. Stojąc u jego brzegu z łatwością można dostrzec Mięguszowieckie Szczyty, Rysy czy charakterystyczny wierzchołek Mnicha. Wskazane szczyty jeszcze bardziej imponująco prezentują się ze szlaku czerwonego poprowadzonego wzdłuż Morskiego Oka. Fragment trasy, umożliwiający obejście Morskiego Oka poprowadzony jest wąską ścieżką, wzdłuż brzegu jeziora. Szacowany czas okrążenia Morskiego Oka wynosi około godziny, w czasie której pokonywany jest 2,5 kilometrowy odcinek drogi. Początek trasy znajduje się u brzegu jeziora, do którego należy zejść wzdłuż drewnianej poręczy. Kierunek okrążenia Morskiego Oka jest dowolny.
Z kolei w połowie trasy znajduje się miejsce oznaczone tabliczką Morskie Oko, pod Czarnym Stawem, z którego w linii prostej widoczne jest Schronisko PTTK Morskie Oko. Ponadto w tym miejscu szlak czerwony ulega rozwidleniu – w lewo kieruje do Czarnego Stawu, z kolei na wprost ostatecznie doprowadzi z powrotem do Schroniska PTTK Morskie Oko. Z kolei ze schroniska należy wrócić tą samą trasą na Palenicę Białczańską.
Zagrożenie lawinowe na drodze do Morskiego Oka
Opisując szlak na Morskie Oko należy jeszcze wspomnieć o zagrożeniu lawinowym, które w rejonie Doliny Rybiego Potoku może być wskazane jako znaczne. Najbardziej niebezpieczny odcinek umiejscowiony jest od Polany Włosienica do Morskiego Oka. Miejsce, w którym należy zachować ostrożność to również okolice Wodogrzmotów Mickiewicza, a także sam rejon Morskiego Oka. Wybierając się zimą polecam na bieżąco śledzić komunikaty Tatrzańskiego Parku Narodowego, a na trasie nie zatrzymywać się w miejscach oznaczonych tablicami informującymi o zagrożeniu lawinowym.
Szlak wokół Morskiego Oka pozwala w całkowicie innych sposób spojrzeć na to miejsce. Ujrzenie Schroniska PTTK Morskie Oko z przeciwległego brzegu jeziora czy zobaczenie z bliskiej odległości prawie pionowych ścian Mięguszowieckich Szczytów pozwala nabrać innej perspektywy i wręcz nakłania do podejmowania nowych wyzwań.
Do zobaczenia na
Górskiej Ścieżce
