Doliny Tatrzańskie zachwycają o każdej porze roku. Na szczególną uwagę zasługują: Dolina Strążyska i Dolina Białej Wody, położone w bliskiej odległości od centrum Zakopanego. Co więcej, między nimi znajduje się Sarnia Skała, przez którą przebiega szlak łączący obie te doliny. To pozwala w łatwy sposób można zaplanować trasę w formie pętli.
Region: Tatry Zachodnie
Czas: 4:08 h
Dystans: 10,5 km
Suma podejść: 631 m
Suma zejść: 639 m
Początek szlaku:
Dolina Strążyska (Zakopane)
Koniec szlaku:
Dolina Białego (Zakopane)
Szlakiem czarnym w stronę Doliny Strążyskiej
Do Doliny Strążyskiej najprościej dostać się z centrum Zakopanego. Początkowo należy kierować się w stronę Wielkiej Krokwi imienia Stanisława Marusarza, obok której poprowadzony jest szlak czarny 
. Szlak ma charakter spacerowy i w 45 minut doprowadzi w okolice wejścia do Doliny Strążyskiej, przy której znajduje się Kasa Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Z kolei, aby dostać się transportem publicznym w okolice wspomnianej doliny, najlepiej jest wysiąść na przystanku Zakopane Skibówki II korzystając z linii autobusowych lokalnego przewoźnika Podhale Transit 
Następnie ulicą Droga do Walczaków należy kierować się na wspomniany wyżej szlak czarny . Oczywiście najszybciej będzie pozostawić własny środek transportu w okolicach Doliny Strążyskiej na jednym z płatnych parkingów. Z zaparkowaniem raczej nie powinno się mieć problemu, jakkolwiek należy się liczyć z kosztami za parking, które obecnie oscylują na poziomie około 30 zł.
Wzdłuż Strążyskiego Potoku
Po przekroczeniu Kasy Tatrzańskiego Parku Narodowego i uiszczeniu opłaty (aktualny cennik znajduję się na stronie Tatrzańskiego Parku Narodowego ) przez kolejne 45 minut należy przejść szlakiem czerwonym 
wzdłuż Strążyskiego Potoku. Długość Doliny Strążyskiej to zaledwie 3 km, zaś jej powierzchnia wynosi ok. 4 km2. Idąc szlakiem czerwonym wzdłuż Doliny Strążyskiej od samego początku towarzyszy widok północnych ścian Giewontu. Teren wznosi się bardzo łagodnie, wędrówka nie jest zatem w żadnym stopniu wymagająca fizycznie.
Punktem docelowym tej części wycieczki będzie Polana Strążyska, na której znajduje się bufet turystyczny wraz z licznymi ławkami dla turystów. Na Polanie Strążyskiej szlak czerwony zmienia kolor na czarny. Zanim jednak szlak czarny poprowadzi w dalszej części wycieczki bezpośrednio na Sarnią Skałę, proponuję zejść na szlak żółty 
prowadzący do Wodospadu Siklawica.
Nazwa Wodospad Siklawica nawiązuje do największego wodospadu w Tatrach Wielkiej Siklawy, położonego w Dolinie Pięciu Stawów. W porównaniu do Wielkiej Siklawy, która ma 70 metrów wysokości, Wodospad Siklawica ma jedynie 23 metrów. Z Wodospadu Siklawica należy wrócić po swoich śladach i w miejscu odejścia szlaku żółtego skierować się szlakiem czarnym w stronę Sarniej Skały.
Czarnym szlakiem na Sarnią Skałę
W początkowej fazie drogi na Sarnią Skałę, szlak czarny przebiega przez las, aby po krótkiej wędrówce poprowadzić na otwartym terenie. Łącznie wskazany odcinek nie powinien zająć więcej niż 40 minut. Pod samym szczytem Sarniej Skały, znajduje się Czerwona Przełęcz, z której w ciągu jedynie 10 minut dojdzie się na szczyt. Ścieżka poprowadzona jest wśród kosodrzewiny, a ostatnie metry należy pokonać po dość wyeksponowanym terenie składającym się z głazów i kamieni. Na tym odcinku nie zastosowano żadnych sztucznych ułatwień w postaci łańcuchów czy poręczy. W okresie letnim nie powinno to sprawić problemu, jakkolwiek zimą zalecam wyposażyć się w raczki.
Sarnia Skała wznosi się na wysokości 1378 m n.p.m.. Rozpościera się z niej z jednej strony widok na północne ściany Giewontu, a z drugiej na całe Podhale.Sam wierzchołek Sarniej Skały stanowi skalistą grań o dość mocno postrzępionym kształcie. Ze względu na bliską odległość od Zakopanego, Sarnia Skała jest w sezonie turystycznym zwykle masowo oblegana przez turystów. Aczkolwiek zimą będzie ich zdecydowanie mniej niż latem. Z Sarniej Skały należy najpierw wrócić do Czerwonej Przełęczy, z której prowadzi dalej szlak czarny w stronę Doliny Białego.
Dolina Białego
Trasa z Czerwonej Przełęczy do Doliny Białego w znacznej mierze poprowadzona jest wąwozem, przez gęsto porośnięty las. Przez pierwsze kilkaset metrów można spodziewać się stromego zejścia. Od miejsca, zaznaczonego na mapie jako Dolina Białego (górne piętro) szlak zmienia kolor na żółty, aby po 20 minutach doprowadzić do niewielkiego wodospadu. Od wodospadu szlak żółty poprowadzony jest wzdłuż Białego Potoku, a krajobraz dopełniają kładki i mostki pełniące rolę sztucznych przejść nad potokiem. W dolnych partiach Doliny Białego teren jest zdecydowanie mniej kamienisty, często przybierając postać mocno wydeptanej ścieżki. Przy wyjściu z Doliny Białego szlak żółty łączy się ze szlakiem czarnym , który stanowił początek opisywanej trasy.
Na koniec ważna uwaga. Decydując się na przejście opisywanej trasy zimą, odcinek od Polany Strążyskiej do Sarniej Skały i z Sarniej Skały do Doliny Białego (górne piętro) proponuję pokonywać w raczkach. Pomimo niewielkiego nachylenia lub spadków terenu wskazane odcinki będą prawdopodobnie śliskie i przejście ich bez dodatkowego zimowego sprzętu może przysporzyć problemów.
Do zobaczenia na
Górskiej Ścieżce
Będzie mi miło, jeśli staniesz się moim wirtualnym towarzyszem w kolejnych wyprawach.
Śledź mnie na FACEBOOK: